6:52 PM Mga Patotoo sa Biyaya ng Diyos | Paano Ko Napagtagumpayan ang Kasamaan ng Karamdaman Matapos Pahirapan ng Nakamamatay na Uremia |
Nang dapuan ang Kristiyanong si Zhang Lei ng malalang uremia, ang mga pagpipilian niya ay kidney transplant o dialysis, pero wala siyang sapat na pera para sa kahit alin do’n. Paano niya napagtagumpayan ang kasamaan ng karamdaman habang nakakulong sa desperadong mga kalagayan? Pagtuklas ng Aking Nakamamatay na Karamdaman, Pagbagsak sa Kawalang Pag-asa Habang umiinom ako ng Chinese medicine, pinagpatuloy ko rin ang pakikiusap at pananalangin sa Diyos, nagtiwala sa Diyos bilang nag-iisa kong suporta at pag-asa habang desperado akong umaasa na pagagalingin ako ng Diyos. Pero matapos lumipas ang ilang panahon, hindi bumuti ang sakit ko, at sa katunayan ay lumala pa. Naisip ko, “Mahal ng Diyos ang tao, at kaya ng Diyos na bumuhay ng patay, at hindi isang mahirap na bagay ang karamdaman ko sa mga kamay ng Diyos. Pero nagdasal ako sa Diyos, kaya bakit hindi bumubuti ang kalagayan ko? At naghirap ako at nagtrabaho nang matagal noon, kaya bakit hindi ‘yon naaalala ng Diyos at ginagamot ang sakit ko?” Pinaginhawa ng Salita ng Diyos sa Aking Paghihirap Hindi nagtagal, nabasa ko ang mga salita ng Diyos, “Kinakailangan ang pananampalataya ng mga tao kapag ang isang bagay ay hindi nakikita ng mata lamang, at kinakailangan ang iyong pananampalataya kapag hindi mo mapakawalan ang iyong sariling mga paniwala. Kapag hindi malinaw sa iyo ang gawain ng Diyos, kinakailangan ang iyong pananampalataya at na manindigan ka nang matibay at tumayong saksi. Nang marating ni Job ang puntong ito, nagpakita sa kanya ang Diyos at nangusap sa kanya.” Matapos kong basahin ang mga salita ng Diyos, naunawaan kong ang paghihirap ko sa karamdaman ko ay ang pag-iinspeksyon ng Diyos sa aking pananalig at pag-alam kung makakaya ko bang matatag na manindigan at magpatotoo, hindi magreklamo, at hindi maunawaan ang Diyos pag hindi ko nakikita ang mga gawa Niya at naghihirap ang katawan ko. Gaya ng mawala kay Job ang malaki niyang kayamanan, sampung anak, at pagkabalot sa kanya ng mga pigsa, hindi nagbago ang katapatan niya sa Diyos. Nanatili siyang matatag at nagbigay ng maganda, matunog na patotoo sa Diyos, at ipinahiya si Satanas dahilan para mabigo ‘yon. ‘Yon ang tunay na pananampalataya. Pero nang magkasakit ako, nagdasal sa Diyos, at hindi gumaling, napuno ako ng mga reklamo at nawalan ng pananalig, lubos na baligtad sa ginawa ni Job. Nagpasalamat ako sa Diyos sa paggabay Niya sa akin gamit ang mga salita Niya noong mahina ako at ginagamit ang halimbawa ni Job para ituro ang daan sa paggawa para hindi ako mawalan ng pananalig sa Diyos o tanggihan ang Diyos. Lubos na lumakas ang loob ko, at hinangad na sundin ang halimbawa ni Job, huwag mawalan ng pananalig dahil sa karamdaman ko, at matatag na manindigan at magpatotoo. May Sakit at Walang Pera Para Panggamot, Wala Nang Mapagpipilian Matapos manalangin, mas kumalma ako nang kaunti. Naisip ko ang isang sipi ng mga salita ng Diyos, “Ngayon, mayroon pa ring mga naniniwala sa Diyos sa pamamagitan ng mga titik, sa guwang na mga doktrinang walang laman. Wala silang malay na ang kanilang paniniwala sa Diyos ay walang sustansya at na hindi sila makatatamo ng pagsang-ayon ng Diyos, at nananalangin pa rin sila para sa kapayapaan at sapat na biyaya mula sa Diyos. Dapat tayong huminto at tanungin ang ating mga sarili: Maaari bang ang paniniwala sa Diyos ang tunay na pinakamadaling bagay sa lupa? Ang paniniwala ba sa Diyos ay nangangahulugang wala nang higit pa sa pagtanggap sa maraming biyaya mula sa Diyos? Maaari bang ang mga tao na naniniwala sa Diyos ngunit hindi Siya nakikilala, at naniniwala sa Kanya nguni’t tinututulan Siya, tunay na makakatupad sa hangarin ng Diyos?” Nang maharap sa mga salita ng Diyos, labis akong napahiya. Napagtanto kong naniwala lang ako sa Diyos para magkamit ng mga pagpapala, sa halip na makamit ang pagsang-ayon ng Diyos. Hinihiling ng Diyos na mahalin natin Siya nang buong puso, kaluluwa, at pagsisikap natin, pasiyahin ang Diyos gamit ang isang dalisay na puso, magawang dinggin at isabuhay ang mga salita ng Diyos. Pero mula nang magsimula akong maniwala sa Diyos, nagtrabaho ako, nagpabaya, at walang pagod na gumugol sa pagpapakalat ng ebanghelyo, at ginamit ang halagang ibinayad ko bilang puhunan para makipagpalitan para sa mas malalaking biyaya ng Diyos. Ang ginawa ko ay pasiyahin ang sarili ko, para makamit ang layunin na makakuha ng mga biyaya. Samakatuwid, nang hindi magkamit ng mga biyaya ng Diyos ang paghihirap ko, sa halip ay nagbigay sa ‘kin ng karamdaman, nasiraan ako ng loob at nagreklamo sa Diyos. Dahil ‘yon sa mga mali kong pagkaunawa tungkol sa Diyos. Naisip ko kung pa’no nawala kay Job ang maraming kayamanan niya at napuno siya ng mga pigsa, pero nagawa niya pa ring magpatotoo ng “Tatanggap ba tayo ng mabuti sa kamay ng Dios, at hindi tayo tatanggap ng masama?” (Job 2:10). Ipinako rin nang patiwarik si Pedro at masunuring namatay para sa Diyos. Pareho nilang naisantabi ang sarili nilang mga interes para mapasiya, masunod, at katakutan ang Diyos. Tunay ngang sila ay mga taong may pananampalataya sa Diyos at patotoo. Naniwala ako sa Diyos hindi para maging maunawain sa kalooban ng Diyos, ngunit sa halip ay makipagpalitan sa Diyos saanman sa pagtatangkang magkamit ng mas maraming mga pakinabang. Lubos na mali ang mga gawain at pananaw na ito, at masyadong parang bata! Habang lalo kong iniisip, lalo kong nararamdamang may utang ako sa Diyos. Naniwala ako sa Diyos sa loob ng maraming taon at nagbasa ng maraming salita ng Diyos, pero hindi ko kayang isagawa ang salita ng Diyos. Talagang hindi ako karapat-dapat sa pagliligtas ng Diyos sa akin o mamuhay sa presensya ng Diyos. Naisip ko ang isa pang sipi ng mga salita ng Diyos, “Kapag hinaharap mo ang mga pagdurusa, dapat mong makaya na hindi isaalang-alang ang laman at huwag magreklamo laban sa Diyos. Kapag itinatago ng Diyos ang Sarili Niya mula sa iyo, dapat magkaroon ng pananampalataya na sumunod sa Kanya, mapanatili ang iyong dating pag-ibig nang hindi hinahayaang maging marúpók o maglaho ito. Maging anuman ang ginagawa ng Diyos, dapat magpasakop ka sa Kanyang dibuho, at higit na nakahandang sumpain ang iyong sariling laman sa halip na magreklamo laban sa Kanya. Kapag ikaw ay nakaharap sa mga pagsubok dapat mong mapalugod ang Diyos sa kabila ng anumang pagbabantulot na mawalay sa isang bagay na iyong iniibig, o mapait na pagtangis. Ito lamang ang matatawag na tunay na pag-ibig at pananampalataya.” Ang mga salita ng Diyos ay talagang mga napapanahong panustos, dahil naipaunawa no’n sa akin na hindi tapat ang panananampalataya ko kung susundin ko lang ang Diyos sa komportableng mga kalagayan. Ang gano’ng pag-ibig sa Diyos ay hindi maaaring tumayo sa mga pagsubok, laging binubunyag ng mahihirap na pangyayari ang ating tunay na ispiritwal na katayuan. Ang mga tao lang na tunay na naniniwala sa Diyos at nagsasabuhay sa mga salita Niya ang handang maghirap at magpasaya sa Diyos ano man ang sitwasyon. Kaya nilang gumawa ng tapat na patotoo, at sila ang mga taong gustong iligtas ng Diyos. Binigyan ako ng malinaw na direksyon ng mga salita ng Diyos. Handa ko nang baguhin ang mga mali kong pananaw, pakawalan ang paghahangad ko ng mga pagpapala, at tunay na ituloy ang pagpapasaya sa Diyos. Magpapasalamat ako sa bawat araw ng buhay na ibibigay ng Diyos, at kung gugustuhin ng Diyos na mamatay ako, katuwiran din ‘yon ng Diyos. Nang maunawaan ko ang mga bagay na ito, hindi na ‘ko nagdanas ng mga gano’ng limitasyon mula sa malubha kong sakit, at nakaramdam ako ng malaking kaluwagan at kalayaan. Kaya, taimtim akong nanalangin sa Diyos sa puso ko, “Diyos ko! Salamat sa Inyong kaliwanagan at paglilinaw. Kahit maraming taon Kitang sinunod, ngayon ko lang nakita ang maling mga ideya ko ng gawain. Kung hindi dahil sa karamdamang ito, hindi ko kailanman malalaman na ang ginugol ko at ang halagang ibinayad ko para sa ‘Yo ay pakikipagpalit sa ‘Yo. Gusto ko na ngayong pakawalan ang mga mali kong gawain, ilagay ang buhay ko sa ‘Yong mga kamay, at magpasakop sa ‘Yong mga pagsasaayos. Alam kong naroroon ang pag-ibig at pagliligtas Mo sa lahat ng gawin Mo sa akin! Gusto kong sundin ang mga halimbawa nina Job at Pedro, magpasakop sa ‘Yong mga pagsasaayos at disposisyon, hindi magreklamo kailanman kung kailangan kong mamatay, hindi Ka kailanman ipagkanulo, matatag na tumayo at magpatotoo sa ‘Yo, at hiyain si Satanas. Amen!” Matapos akong manalangin, naramdaman kong mas ligtas ako. Pag-unawa sa mga Pagsasaayos ng Diyos, Hindi na Nag-aalala Tungkol sa Dialysis Matapos akong sumailalim, narinig ko sa isang hindi sinasadyang pagkakataon mula sa isang kapwa pasyente na kung babalik ako sa kung saan naka-rehistro ang aking hukou, ang gastos ng bawat gamutan ko ay magiging halos 200 yuan. Kinalkula ko, at sa pagitan ng mga ipon namin at buwanang sweldo ng asawa ko, makakaya kong bayaran ang pagpapagamot ng ilang panahon. Inilapit ko rin ang bagay na ito sa Diyos at nanalangin. Naging napakamatiwasay ng pakiramdam ko dahil sa panalangin, at matapos kong kausapin ang aking asawa, bumalik kami sa aming bayang sinilangan. Nagulat ako nang matuklasan kong mula nung araw na nagsimula ako ng dialysis, nagsimula ‘yong ialok nang libre. Malinaw kong nalaman na hindi lang ‘yon pagkakataon, kundi nagbukas ng daan ang Diyos para sa akin. Sinasabi ng Diyos, “Mula ng araw na dumating ang pag-iral ng tao, ang Diyos ay naging matatag sa Kanyang gawain, namamahala sa sansinukob at nangangasiwa sa pagbabago at paggalaw ng lahat ng mga bagay. Tulad ng lahat ng mga bagay, tahimik at hindi alintanang tinatanggap ng tao ang sustansya ng katamisan at ng ulan at hamog mula sa Diyos. Tulad ng lahat ng mga bagay, hindi alam ng tao na siya’y namumuhay sa ilalim ng pagsasaayos ng kamay ng Diyos. Ang puso at espiritu ng tao ay tangan ng kamay ng Diyos, at lahat ng buhay ng tao ay nakikita ng mga mata ng Diyos. Ikaw man ay naniniwala rito o hindi, anuman at lahat ng mga bagay, buhay o patay, ay magpapalipat-lipat, magbabago, manunumbalik, at maglalaho ayon sa mga saloobin ng Diyos. Ganito mamahala sa lahat ng bagay ang Diyos.” Nilikha ng Diyos ang lahat, pinangingibabawan ang mga tuntunin ng pag-iral para sa lahat ng bagay na parehong buhay at walang buhay, at lahat ay nakapaloob sa pakana at pagsasaayos ng Diyos. Ang mga isipan at ideya ng lahat, bawat kilos, at bawat sitwasyon sa buhay, at napapailalim din sa pagmamasid ng Diyos. Nang hindi na ako napipigil ng aking karamdaman at payag na akong pakawalan ang pagnanais kong makipagkasundo sa Diyos at sundin ang Kanyang mga pakana, nag-ayos ang Diyos ng mga tao, mga pangyayari, at mga bagay para tulungan ako, para makakuha ako ng dialysis nang hindi gumagasta ng pera. Naramdaman kong nasa tabi ko ang Diyos sa lahat ng oras, inaalagaan ang aking kahinaan, ginagabayan ako, tinutulungan ako, at nagbubukas ng daan para sa akin. Bigla at Mahimalang Gumaling ang Aking Nakamamatay na Sakit, Walang Hanggang Pasasalamat Sinasabi ng Diyos, “Ang Makapangyarihang Diyos ay isang makapangyarihan-sa-lahat na manggagamot! Ang manahan sa karamdaman ay ang magkasakit, subalit ang manahan sa espiritu ay ang gumaling.” “Ang ginagawa ng Diyos ay halinhan ang mga salita sa pananampalataya, sa pag-ibig, at sa buhay.” “Hindi sa tinapay lamang mabubuhay ang tao” (Lucas 4:4). Habang pinagninilayan ko ang mga salita ng Diyos, nang alalahanin ko kung paano ako ginabayan ng Diyos palayo sa aking sakit, madalas akong lumuluha dahil sa walang katapusang pasasalamat sa harap ng Diyos! Ang mga salita ng buhay ng Diyos ang nagbigay sa ‘kin ng gabay sa tamang sandali para makaya kong matatag na tumayo sa harap ng aking nakakatakot na karamdaman. Noong ako ay may malubhang sakit at napakahina, binigyan ako ng pananampalataya ng mga salita ng Diyos. Noong sinabi ng doktor na malubha ang karamdaman ko at pwede akong mamatay ano mang oras, noong desperado ako, ginamit ng Diyos ang Kanyang mga salita para gabayan ako at sabihin sa ‘king ang aking pananaw sa paniniwala sa Diyos para magkamit ng mga pagpapala ay mali. Nang bumaling ako sa Diyos at pumayag na sumunod sa Diyos, isinaayos ng Diyos ang mga tao, mga pangyayari, at mga bagay para pagalingin ako, at mahimalang gumaling ang aking malubhang uremia. Ang hindi karaniwang karanasang ito ay tunay na nagparamdam sa akin na napakaimportanteng maniwala sa Diyos at isagawa ang Kanyang mga salita. May awtoridad at kapangyarihan ang mga salita ng Diyos, kaya nitong pagalingin ang lahat ng ating mga pang-laman at pang-espiritwal na karamdaman, at ang pinakamalaking biyayang ibinigay sa atin ng Diyos ay ang pagpapahintulot sa atin na makamit ang katotohanan bilang buhay. Ang lahat ng ginagawa ng Diyos ay pagmamahal, at kaligtasan para sa atin. Ngayon, bumubuti na ang kalusugan ko, at kumuha na ako ng mga tungkulin sa iglesia. Pinahahalagahan ko nang higit kesa dati ang pangalawang buhay na binigay sa akin ng Diyos. Pwede kong tingnan araw-araw ang luntiang mundong ito at tamasahin ang mga bagay na nilikha ng Diyos at ang masaganang panustos ng mga salita ng Diyos, at magagawa ko ang aking bahagi sa pagpapakalat ng ebanghelyo ng Diyos. Sa tingin ko ako ang pinakapinagpalang tao sa mundo! Sa liwanag ng hinaharap, nais kong gawin ang aking pinakamalaking mga tungkulin para patotohanan ang gawain na ginawa sa akin ng Diyos at ang Kanyang pagliligtas sa mas maraming tao para gantihan ang pagmamahal ng Diyos para sa akin. Sa Diyos ang lahat ng kaluwalhatian! |
Category: Ang Patotoo ng isang Cristiano | Views: 127 | | |
Total comments: 0 | |